CHAPTER 36

Pinakabagong kabanata

• Hearts Under Contract   CHAPTER 46

  “NAUBOS ba niya?” Tanong ni Manang Lita.Kasalukuyan kong tinatanaw ang papaalis na sasakyan ni Darius habang sinara naman ni Manang Lita ang gate. Si Mang Martin sana ang taga-sara niyan kaso siya ang nag-drive kay Darius patungo sa kompanya nito, kaya heto, at si Manang Lita muna ang nagsara.Bigla kong naisip ang babaeng pumunta rito kagabi. Sino kaya ‘yun? Kilala kaya siya ni Mang Martin? Kasi… bakit niya pinapasok ito agad sa loob ng bakuran nang hindi man lang humingi ng pahintulot kay Darius? Si Darius ang hinahanap niya kagabi. Sino kaya siya? Ano ang ugnayan niya sa asawa ko? Kakausapin ko si Martin at baka kilala niya ang babaeng ‘yun. Pero saka ko na siya kausapin kapag may sapat na oras na ako. Mamaya pagbal‘Baka kamag-anak.’ Komento ng isang bahagi ng aking isipan.Siguro nga. “Opo,” sagot ko naman. “HIndi ba siya galit?” tanong nito. Umiling lang ako. “Hindi naman po manang,”Bahagyang napangiti si manang. Sa kung ano man ang dahilan, hindi ko alam. Pero ang mga n

• Hearts Under Contract   CHAPTER 45

  Ako ang nag-boluntaryong maghugas ng pinagkainan namin pagkatapos naming kumain ng hapunan. Nang tapos na ako maghugas ay naabutan ko siyang nanonood ng TV sa living room.“Are you done?” tanong nito. Tumango lang ako bilang sagot.“Mauna na ako, kailangan ko pang ayusin ang kwarto ko.” Sabi ko sa kanya habang humihikab. Ang dami kong ginawa ngayong araw na ito kaya maaga akong nakakaramdam ng antok.“Okay,” naririnig kong sagot niya.Nagsimula na ako maglakad patungo sa hagdanan at aakyat na sana ngunit biglang tumunog ang doorbell. Nagkatinginan muna kaming dalawa ni Darius bago ako nagsimulang maglakad papunta sa pinto para silipin kung sino ito. Isang babae ang naroon. Sino naman ito?Hindi ko maiwasan ang mapa-kunot-noo.Dali-dali kong binuksan ang pinto.“Is Darius there?” tanong nito.“Sino po sila?” tanong ko. Bago pa ito makasagot ay ang boses ni Darius ang narinig kong nagsasalita sa likuran ko.“Who’s that?” tanong pa nito. “Tinanong ko pa kung sin—” Hindi na ako nat

• Hearts Under Contract   CHAPTER 44

  Nang dumating ang tanghali, napag-isipan namin ni Myla na sa cafeteria na lang muna pumunta. Habang naglalakad kami, ang lahat ng mga estudyante ay nakatingin lamang sa akin. Ang iba naman ay mabilis na nagpunta sa gilid. “Oh, my! Look at this!” Sabi ni myla habang pinakita niya sa akin ang screen ng cellphone niya.“Ano ‘yan?” tanong ko.“Look! It’s a video of the former Campus Director, he recorded himself. Nag-public apology siya… sa’yo,” sabi nito. “Gusto mo bang tingnan?” tanong niya.Umiling ako. “Hangga’t maaari, ayaw ko nang makita pa ang pagmumukha ng manyakis na ‘yan.”“Grabe talaga! Bilib na bilib ako kay Darius Villarosa! Nagawa niyang pasunurin ang Campus Director at nag-public apology pa nga. Si Darius? May kinalaman din siya rito?Kung ganun, gaano ba kayaman ang asawa ko at nagawa niyang pasunurin ang iba?Maya-maya lang ay naramdaman ko ang pag-vibrate ng cellphone ko kaya agad ko itong tinignan. Si Darius pala ang tumawag.“Ang asawa mo ba ‘yan?” bulong ni Myla. Tu

• Hearts Under Contract   CHAPTER 43

  Papunta ako sa eskwelahan ko ngayon. Si Darius mismo ang naghatid sa akin. “Don’t forget your promise,” sabi nito. Tumango lang ako. Ngayong nalaman kong kakampi ko na rin ang asawa ko, pakiramdam ko ay nabunutan ng tinik ang puso ko. Inilapit ko ang mukha ko sa kanya at binigyan siya ng isang halik sa kanyang pisngi. “Salamat sa paghatid. Una na ako, at ingat ka sa pag-drive!” Pagpapaalam ko ngunit bago pa ako makalabas ng sasakyan ay agad niyang nahawakan ang aking braso at hinila ako papunta sa kanya. Namalayan ko na lang ay sinakop ng labi niya ang mga labi ko, dahilan para magulat ako.Nararamdaman kong mas lumalim pa ang mga halik niya ngunit naalala kong may klase pa ako. “D–Darius, may klase pa ako.” Hinihingal kong sabi.“Fuck! I almost forgot it. Well, it’s your fault. Why’d you give me a kiss?”Sa totoo lang, hindi ko rin alam. “Pagpapasalamat ko sa’yo at sa kabutihan mo.” Sabi ko na lang.“I’m not mabuti.”Lihim akong napangiti. Indenial!Alam kong hindi naman niya

• Hearts Under Contract   CHAPTER 42

  Lumipas ang ilang araw, naging maayos na ang katawan ko. Hindi pa ako nagsimula mag-aral online dahil hindi pa naihanda ni Kael ang lahat, iyon ang sabi ni Darius sa akin. Ngayon din ang unang araw ng pagpasok ko sa opisina ni Darius. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Sa totoo lang, kinabahan ako ng sobra kasi baka magkamali ako at magagalit pa si Darius sa akin. Ano na lang ang gagawin ko? “Mananatili tayong dalawa sa opisina ko,” sabi niya. “Tayong dalawa lang doon?” Tanong ko. Tumango lang siya bilang sagot. “A–Ano nga pala ang gagawin ko?” tanong ko sa kanya. “Uupo ka lang doon kasama ako, sapat na ‘yun.” Sagot niya. Hindi maiiwasan na lumaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya. Seryoso ba siya? O nagbibiro lang? Asa ka, Phoebe! Kailan pa natutong magbiro ‘yan?“S–Seryoso ka ba na ‘yun lang ang gagawin ko?” tanong ko sa kanya. “Yeah.” Sagpot niya. “Mukha ba akong nagbibiro?” Tanong niya. “Para kasing napakadali naman gawin ‘nun,”“So, you're expecting me to give y

• Hearts Under Contract   CHAPTER 41

  NANG imulat ko ang aking mga mata. Nararamdaman ko ang sakit sa aking buong katawan. Nakikita ko si Myla na natutulog, ginagawa niyang unan ang kanyang dalawang braso. At may lalaki naman na nakapikit ang mga mata, naka-cross arms habang nakaupo sa upuan malapit sa may pinto. Sino ‘yan? Boyfriend niya?Teka, nasaan ako?Nilibot ko ang aking mga mata sa paligid ng kwarto. May nakakabit sa akin na mga aparato. Kung hindi ako nagkakamali ay narito ako sa hospital. Hindi ko maalala kung ano ang nangyari sa akin, basta ay ang huli kong nakita ay ang mga pulis na pumasok sa basement. Sila ba ang nagligtas sa akin? Muling naglakbay ang mga tingin ko sa tulog na tulog na si Myla. Hindi ko maiwasan ang mapangiti dahil narito siya. Siguro siya rin ang humingi ng tulong sa mga pulis. Ang swerte ko talaga sa kaibigan ko. Ang akala ko ay hindi na ako makakalabas mula sa bahay na ‘yun, pero hindi pala. Ang himala na hindi ko inaasahan ay kusang dumating. Unti-unting minulat ni Myla ang kanyang