Sealed Marriage with a Disabled Billionaire

"Lumayas ka!"

Kasabay ng malamig na tinig, nabasag ang baso sa kanyang paanan.

Buti na lang at mabilis nakaatras si Eloise, kung hindi, mababasa ang kanyang pantalon. Mabuti na rin at pantalon ang suot niya, kaya’t hindi siya nasugatan ng bubog.

Tumingin siya sa lalaking mukhang gulo-gulo at bugnot na nakaupo sa carpet malapit sa kama—siya mismo ang naghagis ng baso para palayasin siya.

Ang bago niyang asawa, si Cosmo Dominguez.

Dapat hindi si Eloise ang mapapangasawa niya, kundi ang kapatid nitong si Elaine Lopez. Ngunit mula sa pagiging anak ng pamilya Lopez, biglang naging ampon lamang si Eloise. Wala na siyang halaga sa pamilya, at hindi na siya mahal ng mga magulang niya.

Sa huli, napilitan siyang ipakasal kay Zedrix Montes, ang anak sa labas ng pamilya Montes, bilang pasasalamat ng pamilya Lopez sa pagpapalaki sa kanya ng dalawampung taon.

Pero biglang gusto na ni Elaine na siya na mismo ang magpapakasal kay Zedrix. Ayaw naman ng pamilya Lopez na tuluyang mawala ang kaugnayan nila sa mga Dominguez , kaya siya naman ngayon ang ipinilit ipakasal kay Cosmo.

Si Cosmo—ang tagapagmana ng pinakamakapangyarihang pamilya Dominguez sa buong Tagaytay. Isang lalaking hinahangaan ng lahat, matalino, may hitsura, at may kakayahang kainggitan ng marami.

Pero matapos siyang maaksidente at maparalisa, maraming babae ang umiwas sa kanya. Kung hindi, hindi sana siya ang napilitang pakasalan ito.

Sa puntong ito ng buhay ni Cosmo, wala na ang dati niyang kinang. Siya ngayon ay bugnutin, mainitin ang ulo, at puno ng galit.

"Sabi kong lumayas ka, hindi mo ba narinig?" muling sigaw ni Cosmo, kita ang inis sa kanyang mukha.

Tahimik lang si Eloise, walang takot o kahit awa sa kanyang mga mata. Wala ring pangungutya o panghuhusga. Masyado siyang kalmado.

Sa huli, payapang sumagot si Eloise, "Narinig ko."

"Narinig mo pala, bakit andito ka pa rin?!" inis na tanong ni Cosmo.

Sa halip na matakot, mahinahong sagot ni Eloise, "Cosmo, may kasunduan tayo. May basbas ang kasal natin."

Alam na ni Cosmo iyon, pero sinamaan pa rin niya ito ng tingin. "At ano ngayon? Hindi ibig sabihin na pumayag akong pakasalan ka."

Tango lang ang isinagot ni Eloise. "Naiintindihan ko."

May kakaibang pakiramdam ang simpleng sagot ng babae.

Napagtanto ni Cosmo—hindi niya kailangang mag-aksaya ng oras para alamin ang tungkol kay Eloise. Alam na niya ang kwento nito.

Ang dalawang salitang sinabi ni Eloise—"Naiintindihan ko." Ibig sabihin, hindi rin niya ginusto ang kasal na ito. Tulad ni Cosmo, napilitan lang din siya.

"At ano ang naiintindihan mo?" malamig na tanong ni Cosmo.

Bahagyang ngumiti si Eloise. "Naiintindihan ko ang galit mo. Hindi mo ginusto ang kasal na ito. Hindi mo rin ako gusto."

"Talaga?" malamig pa rin ang boses ni Cosmo.

Unti-unting lumapit si Eloise, mabagal at mahinahon ang bawat hakbang. "Cosmo, mag-usap tayo ng maayos."

Alam niyang parehong hindi nila ginusto ang kasal na ito. Alam din niyang galit si Cosmo at handa siyang pahirapan nito. Pero kung hindi siya kikilos, siya lang ang mahihirapan. Kaya dapat mauna siyang gumawa ng paraan. Dapat ay maging malinaw ang lahat sa pagitan nila.

Inunat ni Cosmo ang kanyang mga binti, bahagyang sumandal sa kama, pero halatang hindi siya komportable. Nang lumapit si Eloise at lumuhod sa kanyang harapan upang makita siya nang mas maayos, mas lalong nainis si Cosmo.

Alam niyang hindi siya makagalaw nang mag-isa. Kung mahulog man siya sa kama, kailangan niya ng tulong. At hindi niya gusto na makita siya ng isang babae sa ganitong kalagayan.

"Wala tayong dapat pag-usapan! Lumayas ka na!" galit niyang sigaw.

Pero hindi natinag si Eloise. Mahinahon pa rin ang kanyang boses. "Cosmo, gusto ko lang ng maayos na usapan. Hindi natin ginusto ang kasal na ito, pero nandito na tayo. Mas mabuting kilalanin natin ang isa’t isa at mabuhay nang maayos bilang mag-asawa."

Walang pakialam si Cosmos sa sinabi niya. “Bakit kita kailangang intindihin? Sa lagay ko ngayon, ikaw pa ang nagmamadaling magpakasal. Ano bang habol mo? Wala kang ibang gusto kundi ang kayamanan ng pamilya namin?! Ang alam ko, nagbigay ang nanay ko ng 200 milyong dote sa Lopez!”

Sa panlabas, mukhang matatag ang mga Lopez, pero sa totoo lang, malaki ang utang nila. Desperado silang ipakasal ang isa sa kanilang mga anak, hindi para sa kasal mismo, kundi para ibenta.

Ang 200 milyong dote mula sa mga Dominguez ang pumuno sa kakulangan ng mga Lopez, sinagip sila sa krisis, at sa pamamagitan ng ugnayang dala ng kasal, mas madali nilang mapapalawak ang kanilang negosyo at makakakuha ng mas malaking kita.

Hindi natinag si Eloise sa pangungutya ni Cosmo. “Hindi ako tunay na anak ng pamilya Lopez, pero inalagaan nila ako sa loob ng dalawampung taon. Kailangang bayaran ko ang utang na loob ko sa kanila.”

Napangisi si Cosmo. “Heh—”

Masyado niyang pinalalabas na simple ang lahat. Maganda ang dahilan, pero hindi siya naniniwala. Talagang gagamitin ba ni Eloise ang buong buhay niya para lang makabayad ng utang na loob?

Muling bumuntong-hininga si Eloise. “Maniwala ka man o hindi, gusto ko lang talagang suklian ang kabutihang ipinakita ng mga Lopez sa akin.”

Kung hindi siya ikakasal kay Cosmo, ipapakasal pa rin siya sa iba pang mayaman.

Dati, fiance niya si Zedrix, tinulungan niya itong mapagtibay ang posisyon sa pamilya Montes, nakipagkita sa mga kliyente, nakipag-ayos ng mga proyekto, at tinulungan itong umangat sa negosyo.

Pagkamatay ng ama ni Zedriz, si Zedrix ang naging bagong pinuno ng pamilya. Kasunod nito, inangkin niya ang ilang malalaking kumpanya, kaya't ang yaman niya ay halos umabot na sa antas ng mga Dominguez.

Samantalang si Elaine, na siyang napunta sa pamilya Dominguez, ay hindi man lang nakatulong sa mga Lopez. Kaya madalas na nilapitan ng matatanda sa pamilya si Eloise para humingi ng pera o gamitin ang koneksyon niya upang makuha ang ilang proyekto.

Nangyari ito ng ilang beses, kaya labis na nainis si Zedrix. Doon nagsimulang lumalim ang bangayan nila.

Sa harap ng publiko, kunwari silang maayos bilang mag-asawa upang mapanatili ang imahe ng kumpanya, pero ang totoo, matagal nang sirang-sira ang relasyon nila.

Kaya sa pagkakataong ito, gusto niyang putulin ang kaugnayan niya sa mga Lopez nang maaga, upang hindi na siya magamit at mapilitang sundin ang gusto nila.

Natural na hindi naniwala si Cosmo sa sinabi ni Eloise. Nawalan na ito ng titulo bilang tunay na anak ng Lopez at ngayon ay isang ampon na lamang.

Ang isang ampon ay hindi kinikilala sa mundo ng mga mayayaman. Ang pinakamaayos na maaaring mangyari ay maipakasal siya sa isang bagong yaman o middle-class na pamilya.

Pero sa halip, napunta siya kay Cosmo.

Hindi lang kayamanan ang makukuha niya rito, kundi pati na rin ang kapangyarihang dala ng apelyido ng Dominguez.

Nakataas ang kilay ni Cosmo na tumingin kay Eloise. “Hindi talaga kita pinaniniwalaan.”

Napailing si Eloise. “Kung gano’n, gumawa tayo ng kasunduan.”

Nagulat si Cosmo. Hindi niya nakita ni katiting na nagbibiro ito. Seryoso ito sa sinasabi niya.

Gusto ni Eloise na mapanatag ang loob ni Cosmo tungkol sa tunay niyang intensyon. “Pwede kang kumuha ng abogado upang gumawa ng isang kasunduan na legal.”

Nag-aalangan si Cosmo. “Totoo ba ‘yan?”

Alam na ni Eloise ang gusto niyang ilagay sa kasunduan kaya dahan-dahan niyang ipinaliwanag ang mga nilalaman nito.

“Una, kahit kasal tayo, mananatili lang tayong mag-asawa sa pangalan. Kung kinakailangang magpakita tayo bilang mag-asawa sa publiko, makikipag-cooperate ako, pero hanggang doon lang. Wala tayong totoong relasyon, at magpapakita lang tayo ng magandang imahe sa harap ng iba.”

Tahimik lang si Cosmo.

“Pangalawa, nasa alanganing posisyon ako sa mga Lopez. Kung sakali mang kailanganin ko ang tulong mo para harapin sila, dapat handa kang maging sandigan ko. Hindi mo kailangang lumabas o humarap, pero kailangang gamitin ko ang pangalan at kapangyarihan mo para maabot ang gusto kong mangyari.”

Muling nanahimik si Cosmo.

“Pangatlo, dahil mag-asawa lang tayo sa pangalan, sa sandaling dumating ang tamang panahon, gusto kong makipag-divorce, at kailangang pumayag ka nang walang anumang kondisyon.”